Patron
Maria Konopnicka (Wasiłowska) urodziła się 23 maja 1842 roku w Suwałkach. Była poetką i nowelistką, tworzyła pod pseudonimami: Jan Sawa, Marko, Jan Waręż. Jej rodzicami byli: Józef, obrońca Prokuratorii Generalnej i Patron Trybunału cywilnego, oraz Scholastyka. Maria wraz z rodziną spędziła najmłodsze lata swojego życia w Warszawie. W 1849 roku przeprowadziła się do Kalisza. Mieszkała na Warszawskim Przedmieściu w pałacu Puchalskich. Miała pięcioro rodzeństwa, przy czym Zofia zmarła zaraz po porodzie, a jedyny brat stracił życie w pierwszej bitwie pod Krzywosądem. Jej matka zmarła w 1854 roku.
Od roku 1855 do 1856 Maria uczyła się na pensji u sióstr sakramentek w Warszawie, gdzie poznała Elizę Orzeszkową. W 1862 roku wyszła za mąż za Jarosława Konopnickiego. Zamieszkała z nim w Bronowie koło Poddębic, a następnie w Gusinie. Urodziła tutaj pierworodnego syna Tadeusza, a w kolejnych latach jeszcze siedmioro dzieci, z czego dwoje zmarło tuż po narodzinach. W 1876 roku rozstała się z mężem, a dwa lata później zmarł jej ojciec. Od 1877-1890 roku mieszkała z dziećmi w Warszawie. W latach 1884-1886 redagowała pismo dla kobiet „Świt”.
W 1903 roku z okazji jubileuszu 25-lecia twórczości otrzymała w darze od narodu dworek w Żarnowcu koło Krosna na Pogórzu Karpackim. Brała też czynny udział w walce o prawa kobiet, a także ostentacyjnie potępiała działania władz pruskich. Była uczestniczką międzynarodowego protestu przeciwko prześladowaniu dzieci polskich we Wrześni.
Zmarła 8 października 1910 roku we Lwowie na zapalenie płuc. Jej ciało spoczywa na cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie.
Do najsłynniejszych dzieł artystki zaliczamy:
Nowele
- Cztery nowele
- Dym
- Urbanowa
- Miłosierdzie Gminy
- Na drodze
- Na Normandzkim Brzegu
- Mendel gdański
- Nasza szkapa
Inne:
- Na jagody
- O Janku Wędrowniczku
- O krasnoludkach i sierotce Marysi
- Śpiewnik dla dzieci
- Rota